Może chcesz coś dodać?

Albo się czymś podzielić?

napisz na forum lub 

wyślij e'mail na adres:

 

kontakt@zwiedzo-maniacy.pl

Twój e-mail:
Treść wiadomości:
Wyślij
Wyślij
Formularz został wysłany — dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!

ÅšwiÄ…tynia Afrodyty na agorze w Kos

 

Afrodytę uważano za chroniącą małżeństwo, jako bóstwo życia miłosnego. W pobliżu sanktuarium znaleziono zapisy z III w. p.n.e. zgodnie z którymi nakazywano wszystkim obywatelom, by w pierwszym roku małżeństwa złożyć ofiarę.

 

Warto wspomnieć, że niezależnie od Kos, grecka bogini piękności, miała sanktuaria we wszystkich większych miastach portowych. Wszyscy obywatele związani z morzem zobowiązani byli do składania ofiary Afrodycie. Co więcej, ustalona była minimalna wartość darowizny. Marynarze musieli ofiarować pełnowartościowe zwierzę o wartości 30 drachm lub 15 drachm w gotówce jako ofiara dla kapłanki, plus 1 drachma do skarbca świątyni. Rybacy, kupcy i kapitanowie statków zobowiązani byli do datków na rzecz sanktuarium w wysokości 5 drachm.

 

W przypadku zaniedbania wpłat, wyznaczano karę w wysokości dwukrotnie większej od wyznaczonej. Kapłanka była wybierana dożywotnio i musiała być przede wszystkim zdrowa. Skarbiec otwierany był raz w roku w obecności Prostatai. Zawartość dzielona była równo między kapłankę i skarbiec państwa, czyli tu wyspy Kos.

 

Początki, czyli założenie sanktuarium, sięgają aż XI w. p.n.e., jednak ruiny, których i tak trudno się doszukać, sięgają przełomu IV i III w. p.n.e. Świątynia to był tak naprawdę duży kompleks obejmujący cztery stoa w porządku doryckim, ze sklepami i innymi pomieszczeniami. Znajdowały się tu dwie bliźniacze świątynie z ołtarzami. Wszystko uległo zniszczeniu podczas silnego trzęsienia ziemi w 469 r. n.e. W okresie rządów Zakonu Joannitów, postawiono tu kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, który po trzęsieniu ziemi w 1933 r. został przeniesiony na północno - wschodnie obrzeża agory.

Zwiedzanie Agory na Kos nie należy do Å‚atwych. MaÅ‚o co wystaje z poziomu terenu. Trudno wiÄ™c wyobrazić sobie jak to wyglÄ…daÅ‚o kilka wieków p.n.e. Dobrze, że liczne tablice informujÄ…ce nie tylko opisujÄ…, ale i ukazujÄ… jak prawdopodobnie wyglÄ…daÅ‚a dawna Å›wiÄ…tynia, plac, ratusz, stoa czy chociażby budynek mieszkalny.

 

Zwiedzanie utrudnia fakt, że kolejne trzÄ™sienia ziemi burzyÅ‚y coÅ›, na czym później powstawaÅ‚o coÅ› zupeÅ‚nie nowego. W efekcie na jednych fundamentach, na przestrzeni minionych wieków, staÅ‚o  kilka zupeÅ‚nie nie powiÄ…zanych ze sobÄ… obiektów.

 

Opracowanie tej strony wymagało ode mnie ogromnej dociekliwości i samozaparcia. Trudno było mi znaleźć informacje wykraczające poza ogólny zarys agory na Kos. Dlatego proszę wybaczyć jeśli gdzieś popełniłam błąd. Także wdzięczna będę za wszelkie uwagi i podpowiedzi, które chętnie uwzględnię w poprawkach tej strony.

przewodnik [pdf]

informacje dotyczÄ…ce:

  • poÅ‚ożenia, 

  • cen biletów,

  • godzin otwarcia, 

  • innych ważnych zabytków 

znajdziesz w kafelkach poniżej


powiÄ…zane linki

wszystko pochodzi od Greki

co zobaczyć na Kos

grecka mitologia

z dzieckiem na Kos

ceny biletów

samochodem po Kos

najnowsze greckie przeboje

pamiÄ…tki z Grecji

mapa Kos

Stadion Panatenajski w Atenach

Jak nazwa wskazuje, jest miejscem ciekawym przyrodniczo. Stąd bowiem wypływają źródła, które zaopatrują wyspę w wodę słodką, a więc źródlaną. Miejsce jest bardzo urokliwe i przyjemne latem, bowiem liczna tu zieleń nadaje przyjemny klimat i zieloną, bardzo naturalną kolorystykę miejsca. Miejsce nie do końca jest dziełem natury. Włoscy inżynierowie zbudowali tunel transportujący wodę z naturalnego źródła.

wiÄ™cej na stronie  dolina siedmiu źródeÅ‚ 

Dolina siedmiu źródeł

Stadion Panatenajski w Atenach

Stoa na Agorze w Kos

 

Wschodnia stoa agory miaÅ‚a 316 m dÅ‚ugoÅ›ci i zachowaÅ‚a swój kurs przez wszystkie fazy przebudowy. WzdÅ‚uż jej północnej części, w pobliżu portu, poÅ‚ożonego w tylnej części portyku, a wiÄ™c na terenie dzisiejszej agory, znajdowaÅ‚y sie podÅ‚użne przestrzenie, które prawdopodobnie sÅ‚użyÅ‚y jako magazyny jeszcze w II w. p.n.e.

 

W czasach imperialnych, a więc rzymskich, działalność handlowa wyprowadzona została na agorę. W południowej części agory, przestrzenie stoy najprawdopodobniej wykorzystywane były jako warsztaty (np. do produkcji barwnych pigmentów) lub sklepy.

 

Poza terenem wykopalisk agory, znajduje sie tzw. południowa stoa. Znajduje sie ona w pobliżu ołtarza Dionizosa. Odkryto tam, na głębokości 3,5 m poniżej poziomu terenu, niewielkie ślady wschodniej stoa. Świadczy to, jak długa była to budowla.

 

Warto odwiedzić to miejsce, gdyż dzięki odrestaurowaniu (w skali 1:1) można wyobrazić sobie jak wyglądała ta popularna w starożytności budowla, chroniąca przed deszczem i palącym słońcem, a kryjąca jednocześnie pomieszczenia. Warto dodać, ze owo odrestaurowanie nie polega na odbudowaniu całej budowli po dach, lecz ścian fundamentowych z podstawami kolumn.

Bazylika portowa i baptysterium

 

Trójnawowa bazylika portowa pochodzi z V ÷ VI w. n.e. Jest to prawdopodobnie jeden z pierwszych budynków nowej religii wzniesionej na Kos, gdzie chrześcijaństwo zostało ustanowione w IV w. o czym świadczy udział biskupa Meliphrona z Kos w Sesji Pierwszej Rady Ekumenicznej, która odbyła się w Nicei w Bitynia w 325 r.

 

Bazylika uważana jest za jednÄ… z najwiÄ™kszych obiektów chrzeÅ›cijaÅ„skich w basenie Morza Åšródziemnego. Jej dÅ‚ugość to siedemdziesiÄ…t dwa metry (72 m), a szerokość dwadzieÅ›cia trzy i osiem dziesiÄ…tych metra (23,8 m).  Bazylika, której zachowaÅ‚y siÄ™ fundamenty, zostaÅ‚a zbudowana na pozostaÅ‚oÅ›ciach obiektu portowego i wschodniego nabrzeża, które zostaÅ‚y wypeÅ‚nione w celu stworzenia sztucznego nasypu. MiaÅ‚o to sÅ‚użyć podwyższeniu poziomu posadowienia bazyliki aby koÅ›ciół dominowaÅ‚ nad obszarem caÅ‚ego miasta.

 

Bazylika została zbudowana z wykorzystaniem materiału ze starożytnych zabytków. Zasada ta praktykowana była nagminnie, gdyż chciano pozbyć się wszystkiego co pogańskie. Jest to jeden z głównych powodów, dla których trudno o zabytki z czasów starożytnych. Wybrukowane atrium otoczone było z trzech stron portykami, przy czym zachodni był podwójny. Naos, czyli najważniejsze pomieszczenie w świątyni miało mozaikowe podłogi i było podzielone granitowymi kolumnami z gładkimi wałami, które później rycerze włączyli do bramy zamku Nerantzia.

 

Baptysterium, czyli budowla wznoszona w celu wykonywania obrzędu chrztu, znajdowała sie w niewielkiej odległości. Dziś trudno sie jej doszukać w gąszczu kamiennych fundamentów.

Budynki mieszkalne na agorze w Kos

Nowe miasto Kos założone w 366 r. p.n.e. zostało zorganizowane zgodnie z systemem urbanistycznym udoskonalonym przez Hippodamosa. System ten zapewniał regularny plan uliczny z siatką równoległych ulic przecinających się pod kątem prostym. Ulice miały szerokość 4 ÷ 4,5 m a centralna arteria prowadząca do Asklepiejonu, aż 33 m szerokości.

 

Miasto zaopatrywane byÅ‚o w wodÄ™ przez system glinianych rur uÅ‚ożonych pod starożytnymi drogami. Populacja miasta w okresie hellenistycznym liczyÅ‚a okoÅ‚o 300 rodzin, co stanowi 3000 osób liczÄ…c razem z niewolnikami. Każda z rodzin mogÅ‚a pomieÅ›cić cztery dwupiÄ™trowe rezydencje na dziaÅ‚ce o powierzchni 410 m2, otoczone ze wszystkich stron ulicami, co zapewniaÅ‚o caÅ‚kowitÄ… niezależność.  Niezwykle duże rozmiary domów wskazujÄ…, że zostaÅ‚y zaprojektowane w celu zaspokojenia handlowych potrzeb metropolii.

 

Zidentyfikowano pięć kolejnych etapów siedliskowych; od założenia miasta aż do czasów wczesnego chrześcijaństwa. W północno - zachodniej części starożytnego miasta, zbadano wybrany dom hellenistyczny. Ujawnił trójdzielny podział budynku na przestrzeń mieszkalną, dziedziniec i przestrzeń działalności gospodarczej. Wzdłuż północnej strony domostwa znajdował się rząd trzech sklepów, do których wjazd był z ulicy, a więc nie zakłócał życia mieszkańcom.

 

Zbadany budynek o łącznej pow. 150 m2, miał po 75 m2 na każdym piętrze. Na parterze znajdowały się sale związane z dziennym przebywaniem domowników. Na górnej kondygnacji były sypialnie i kwatery pani domu.

Zwiedzanie agory na Kos

 

Dziś zwiedzający mogą zobaczyć rynek, część fortyfikacji miejskich, sanktuarium Afrodyty i Herkulesa, szczątki domóch prywatnych, ale także części starożytnego miasta portowego.

 

Agorę stanowiło 16 budynków, ustawionych zgodnie z siatką hippodamejską, czyli regularnym układem ulic przecinających się pod kątem prostym. Centralny rynek uchodzi za jeden z największych w czasach hellenistycznych. Stał tu ogromny budynek, którego dziedziniec mierzył 50 metrów szerokości, i... nie bagatela, bo 300 m (wg niektórych podań nawet 350 m) długości!!!

 

Część północna połączona byÅ‚a z miejskim murem stanowiÄ…c jednoczeÅ›nie wejÅ›cie do portu i ze wzglÄ™du na jego bliskość, agora miaÅ‚a tu charakter czysto handlowy. To wÅ‚aÅ›nie sektor północny zostaÅ‚ wykopany i częściowo odrestaurowany przez WÅ‚oskÄ… SÅ‚użbÄ™ ArcheologicznÄ…. WschodniÄ…, ale prawdopodobnie także zachodniÄ… stronÄ™, stanowiÅ‚y sklepy, ograniczone przez dwie ulice, z których wschodnia byÅ‚a jednÄ… z najważniejszych osi miasta, dlatego jej szerokość to aż 8,8 m.

Obiekty portowe wokół agory w Kos

 

Średniowiecze na Kos, to przede wszystkim panowanie Zakonu Rycerzy Joannitów, którzy główną siedzibę mieli na pobliskiej wyspie Rodos, gdzie do dziś urzeka magia tzw. Starego Kamiennego Miasta zbudowanego przez niezwykle bogaty i dochodowy zakon.

 

Kos przeszÅ‚o pod wÅ‚adanie Rycerzy Zakonnych w 1337 roku i pozostaÅ‚o pod ich panowaniem do 1522 roku, kiedy to wyspÄ™ zdobyli Turcy OsmaÅ„scy. Pod wÅ‚adzÄ… Zakonu Rycerzy Szpitalników (tak wczeÅ›niej nazywaÅ‚ siÄ™ wspomniany zakon, który na wyspy greckie przybyÅ‚ z Jerozolimy)  wyspa byÅ‚a niezależnÄ… jednostkÄ… administracyjnÄ….

 

Wspomniani Rycerze podporządkowali sobie jeszcze dwie wyspy leżące blisko Kos; Leros i Kalymnos, a samo miasto zostało podzielone na dwa sektory; zamek i tematyczną hellenistyczną agorę. Dowodzi się bowiem, że w XIV w., kiedy Heredia był Wielkim Mistrzem Zakonu Joannitów, a Schlegelholz był dowódcą Kos, w obawie przed atakiem sułtana tureckiego, postawiono nie tylko mur, jako fortyfikację, ale wykopano fosę o szerokości aż 16 m, wzdłuż południowej strony miasta.

 

Do dziÅ› lepiej zachowaÅ‚a siÄ™ wÅ‚aÅ›nie ta część, czyli poÅ‚udniowa strona fortyfikacji. ZwiedzajÄ…c miasto można natknąć siÄ™ na pozostaÅ‚oÅ›ci piÄ™ciu bram, które po niedawnym, bo w lipcu 2017 trzÄ™sienie ziemi, bardzo ucierpiaÅ‚y.

Odrestaurowane dwie kolumny z belkowaniem, 

jako symbol ogromnej stoa o długości przeszło 300 m


 

8

7

6

6

5

4

3

2

1

7


 


 

Starożytne miasto Kos

 

Trzęsienie ziemi, jakie nawiedziło wyspę Kos w 1933 roku, spowodowało ogromne zniszczenia. W trakcie odgruzowywania, natrafiono na starożytne zabudowania, których wcześniej można się było tylko domyślać.

 

Odkryto m. in. dwa bardzo ważne obszary starożytnego miasta; obiekty portowe oraz centrum administracyjne i handlowe, czyli Agorę, stanowiącą swego rodzaju rynek. Jego budowa sięga 366 r. p.n.e., gdy Kos stało się centrum administracyjnym wyspy. To tu było centrum kulturalne i handlowe. To tu także znajdował się ośrodek dowodzenia starożytnym miastem Kos.

 

Agora zbudowana została na sztucznym nasypie, którego zadaniem było wyrównanie różnicy poziomów między portem a południową dzielnicą miasta.

7

7

6

1

3

6

Sanktuarium Herkulesa

2

4

5

8

baszta pd - zach

baszta narożna

brama na ulicy Hipokratesa

brama wejściowa na teren agory


 

MaÅ‚y, kamienny koÅ›ciółek zbudowany przez Rycerzy Zakonnych, tzw. Joannitów, potrafi zachwycić.... prostotÄ… i skromnoÅ›ciÄ… 

Świątynia poświęcona Herculesowi, nie była duża.

Co więcej, późniejsze zabudowania przykryły starożytną budowlę. Jedynie tablice informują i pozwalają wyobrazić sobie jak to wyglądało.


 


 

Mały kamienny kościółek na agorze w Kos

 

Gdy po trzęsieniu ziemi w 1933 roku, podczas odgruzowywania miasta, stwierdzono, że kościółek został zbudowany na sanktuarium Afrodyty, podjęto decyzję o przeniesieniu kamiennej budowli na północno - wschodnie obrzeża agory.

 

Sam kościółek pochodzi z początku XV wieku. Ponieważ był to czas rządów Zakonu Joannitów na wyspie, poświęcony był św. Janowi Chrzcicielowi, który był patronem Rycerzy. Głównym tematem wystroju wnętrza było przedstawienie apokaliptycznej wizji. Było to związane z chrześcijańskimi wierzeniami tamtego okresu, o nadchodzącym końcu świata ziemskiego.

Sanktuarium Herkulesa na agorze w Kos

 

Wyspa Kos mocno powiÄ…zana jest z mitologicznym Herkulesem. WedÅ‚ug legendy, wraz z kilkoma towarzyszami, przybyÅ‚ na północne plaże jako rozbitek. Ówczesny król, Eurypylus, uznaÅ‚ go za zwykÅ‚ego rabusia i kazaÅ‚ pojmać, zmuszajÄ…c tym samym bohatera do ucieczki w górzyste rejony niedaleko Pyli. OczywiÅ›cie nie obyÅ‚o siÄ™ bez starć, w których Herakles pokonaÅ‚ wÅ‚adcÄ™ i przekazaÅ‚ wÅ‚adanie Chalkonie. Wydarzenia te spowodowaÅ‚y, że heros byÅ‚ tu czczony jak nikt inny. ÅšwiadczÄ… o tym pozostaÅ‚oÅ›ci wspaniaÅ‚ych Å›wiÄ…tyÅ„ i nazwa gminy Antimachia wziÄ™ta od imienia syna Herkulesa, Antimachos. Ale to nie wszystko. Każdego roku, 16 i 17 maja odbywaÅ‚o siÄ™ tu Å›wiÄ™to ku jego czci, podczas którego skÅ‚adano ofiary w postaci maÅ‚ych zwierzÄ…t, także ryb, by nastÄ™pnie wspólnie ucztować. 

 

Miejsce kultu, znajdujÄ…ce siÄ™ na agorze w Kos, pochodzi z II w. p.n.e.. ProstokÄ…tna w planie budowla, powstaÅ‚a na północnym skraju kopca. Jedynymi do dziÅ› zachowanymi częściami sÄ…:

  • fundamenty, tzw. Efthentiria,

  • platforma, na której wzniesiono nadbudowÄ™, tzw. Crepidoma,

  • kamienne bloki wbudowane w dolnÄ… część Å›ciany, tzw. Orthostate.

 

Sanktuarium zostało zniszczone podczas trzęsienia ziemi w 469 r. n.e. Czas ten uznaje się za koniec kultu Herkulesa. Postawiono tu termy, które przetrwały do VII w. i których pozostałości są do dziś widoczne.

 

Natomiast podczas władania Zakonu Joannitów, postawiono tu kościół św. Demetriosa.

Agora na Kos

 

Południowy kraniec rynku znajdował się poza dzisiejszą, udostępnioną dla zwiedzających, agorą. Stał tu okrągły budynek z rzymska kopułą i pracownią, w której wytwarzano pigmenty, m.in. tzw. "egipski błękit".

 

Odkryto tu monety i miedziane posÄ…gi z czasów rzymskich. Sektor poÅ‚udniowy wydobyty zostaÅ‚ przez Greckie SÅ‚użby Archeologiczne (zdjÄ™cia map Google ukazujÄ… prace wykopaliskowe). Wiadomo, że liczne trzÄ™sienia ziemi byÅ‚y przyczynÄ… odkrywania różnych etapów budowy. Np. to w 142 r., zniszczyÅ‚o wiele budowli, które nie zostaÅ‚y już odbudowane.

 

Natomiast to w 469 r. lub 554 r. oznaczało koniec starożytnego miasta i przejście do czasów wczesnochrześcijańskich i bizantyjskiego budownictwa. Ruiny, które dziś możemy zobaczyć, stanowią pozostałości z okresu panowania Rzymian albo jeszcze nowszych czasów.

Udostępniona dla zwiedzających część północna agory to pozostałości z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańsich


 


 

Liczne tablice informacyjne sÄ… niezastapionym

źródÅ‚em wiedzy dla zwiedzajÄ…cych. 

Na terenie agory znajdujÄ… siÄ™ liczne tablice informujÄ…ce

co tu było, w jakim okresie i jak wygladała budowla

ÅšwiÄ…tynia Afrodyty

Insulae