Badania archeologiczne dowodzą, że już w III w. p.n.e. stał tu teatr. Znaleziono bowiem specyficzny dla tego okresu budulec. Prawdopodobnie, w niedalekiej odległości znajdowała się świątynia poświęcona Asklepiosowi (mitologicznemu opiekunowi wyspy) i jego córce, Higiei. Jednak mapa Google nie informuje gdzie się ona znajdowała.
To, co dziś można zobaczyć, to pozostałości teatru z I w. n.e., a więc z okresu panowania Imperium Rzymskiego. W całkiem dobrym stanie pozostały dwa pierwsze rzędy siedzeń. Wyraźnie widać, że było ich znacznie więcej, o czym świadczą stopnie prowadzące dziś do... niczego, tylko drzew -pomiędzy którymi leżą kamienne pozostałości dawnej świetności.
Orkiestra, czyli scena, miała średnicę 12,5 m. Proscenium, co w starożytności stanowiło podium, na którym rozgrywała się akcja, było poza sceną. Pozostałe kamienie - fundamenty świadczą, że w planie miał wymiary 3,25 m x 8,5 m. Widownia natomiast oparta była na naturalnym wzniesieniu i wykonana była z białego marmuru. Mimo tego, że dziś miejsce mało kogo zachwyca, to jednak teatr należy do wielkich, rzymskich teatrów miejskich. Bowiem mieścił podobno aż 13 000 widzów.
Dziś trudno to sobie wyobrazić, ale badania archeologiczne dowodzą, że miał 108 m szerokości. Gdy zastanowić się dalej, jeśli jest teatr to musiała tu być też osada, teatr nigdy nie jest w miejscu bez zabudowań mieszkalnych. Dziś nie ma po tym śladu, albo jeszcze dużo jest do odkrycia...
Jak nazwa wskazuje, jest miejscem ciekawym przyrodniczo. Stąd bowiem wypływają źródła, które zaopatrują wyspę w wodę słodką, a więc źródlaną. Miejsce jest bardzo urokliwe i przyjemne latem, bowiem liczna tu zieleń nadaje przyjemny klimat i zieloną, bardzo naturalną kolorystykę miejsca. Miejsce nie do końca jest dziełem natury. Włoscy inżynierowie zbudowali tunel transportujący wodę z naturalnego źródła.
powiązane linki
informacje dotyczące:
położenia,
cen biletów,
godzin otwarcia,
innych ważnych zabytków
znajdziesz w kafelkach poniżej
Więcej informacji znajdziesz w Przewodniku Asklepiosa
Obiekt został odkryty podczas badań, jakie na szeroką skalę w 1922 roku, na wyspie prowadziła Włoska Misja Archeologiczna. Ze względu na zły stan wykopalisk, teren nie został objęty ochroną ani jakimkolwiek zabezpieczeniem.
Właściwie trudno nawet znaleźć zabytek, w górzystym i porośniętym lasem terenie. Droga prowadząca nie jest najlepszej jakości, jednak bezpieczna. Tłumu turystów nie należy się tu spodziewać, wręcz przeciwnie - raczej nikogo.
Jak się dostać: Samochód warto zostawić dokładnie w miejscu, gdzie podane są poniżej współrzędne, jest to niewielki plac. Pieszo, dosłownie kilka metrów, należy się wrócić, do zawsze otwartej (mam taką nadzieję) bramy w płocie.
Dalej, idąc troszkę w dół leśną dróżką, trzeba mocno się rozglądać, gdyż można teatr zwyczajnie ominąć, nie zauważając.