Członkami mogli być mężczyźni, tylko rodowici Ateńczycy, którzy ukończyli 20 lat i przeszli dwustopniowe szkolenie. Wcześniejszy udział był bezprawny i mógł zakończyć się nawet śmiercią. Wszyscy uprawnieni mogli brać udział w głosowaniu jawnym, czyli przez podniesienie ręki lub przegrupowanie się (np. za na lewo, przeciw na prawo). A ponieważ kworum to minimum 6 000 (chociaż uprawnionych było 30 ÷ 40 tysięcy) mężczyzn, często nie liczono głosów dokładnie, tylko "na oko". Za udział w głosowaniu, obywatel dostawał niewielkie wynagrodzenie, które rekompensowało opuszczony dzień w pracy.

Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.

Proszę o niewiele, o polubienie 😇

powiązane linki

I etap przypada na początek V w. p.n.e. Niewiele wiadomo - przyjmuje się, że na zboczu wzgórza mogło usiąść między  6 000 a nawet 13 000 osób.

II etap przypada na przełom V i IV w. p.n.e. Prawdopodobnie utworzono schodkową ścianę tarasu oraz skalne schody na nią prowadzące od strony Ancient Agory.

III etap to druga połowa IV w. p.n.e. Od strony północnej postawiony został masywny mur. To, czego dziś nie widać, a o czym świadczą pozostawione opisy ówczesnych mówców i polityków, to długa załamana stoa oraz półokrągła platforma. Dziś o świetności i rozmiarze miejsca nie sposób dowieźć bez wczytania się w tablicę informacyjną na wzgórzu.

Jak długo obradowała tu Eklezja, czyli zgromadzenie ludowe, nie wiadomo dokładnie.  Przyjmuje się, że w I w. p.n.e. obrady i głosowania Eklezji odbywały się w Teatrze Dionizosa.