powiązane linki

Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.

Proszę o niewiele, o polubienie 😇

Starożytny teatr w Eretrii na Evii

(oznaczony na mapie w kafelce u dołu strony numerem 6)

Klasyczny, starożytny grecki teatr budowano na świeżym powietrzu. Do budowy wykorzystywano naturalne zbocze góry, na którym opierano siedzenia dla widowni. Położenie teatru w stosunku do kierunków świata  nie było wówczas przypadkowe. Ważne było, żeby słońce nie świeciło widzom w oczy szczególnie w godzinach popołudniowych, gdy odbywały się spektakle.

W Eretrii nie było naturalnego zbocza, dlatego budowniczowie prawdopodobnie wykopali w ziemi jaskinię, by urobek wykorzystać jako wzniesienie siedzeń dla widowni. Dla zabezpieczenia przed obsunięciem się ziemi, postawiono ciężkie mury oporowe.

Usytuowanie teatru wydaje się idealne, gdyż publiczność była zwrócona dokładnie na południe, dzięki czemu scena była dobrze oświetlona przez cały dzień.

Przedstawienia dramatyczne miały swój początek w rytuale religijnym. Ponieważ obecność mieszkańców była obowiązkowa, w audytorium musiało być wystarczająco miejsca dla całej społeczności.

Zwykle w pobliżu teatru stała świątynia - tak było i tutaj. Bardzo blisko znajdowała się świątynia poświęcona Dionizosowi (oznaczona na mapie numerem 5), z której w dni świąteczne przynoszono święty obraz i ustawiano w teatrze.

Teatr w Eretrii pochodzi z IV w. p.n.e. Mieścił około 6300 widzów. Jego orchestra, czyli centralna część teatru, miała 84 stopy średnicy, co oznacza, że była większa od tej w słynnym Epidauros.

Najciekawszą cechą było podziemne przejście, które biegło od skene (zaplecze dla aktorów) do środka orchestry o długości nieco ponad 12 m. Wykorzystano je wówczas z dobrym skutkiem, gdyż aktorzy mogli robić wejścia jakby spod ziemi, czego przykładem była inscenizacja Dariusza powstającego z grobu.

Materiałem budulcowym był lokalny kamień Poros, którego użyto do postawienia fundamentów. Przejścia wybudowano z wapienia.

Ponieważ większość siedzeń została splądrowana i zwiedzanie teatru było trudne do odzwierciedlenia przez statystycznego zwiedzającego, Amerykańska Szkoła Archeologiczna usilnie zabiegała o renowację.

Obecnie trwają prace renowacyjne, w związku z czym obiekt można obejrzeć tylko z zewnątrz.