Wspomnienia Zeusa

Moje rodzeństwo, moje kochane dzieci i wszyscy moi dalsi krewni mają swoje ziemie. Ja, Zeus, sam im je dałem. Atena ma te swoje ukochane Ateny, Afrodyta urodziła się na Cyprze. OK, niech sobie bierze tę wyspę. Helios rości prawa do Rodos. Hera znowu, moja kochana żona-siostrzyczka, co wciąż mnie kontroluje, niech sobie siedzi na Samos.  A ja? Przecież jestem bogiem wszystkich bogów. Dlaczego tak bardzo muszę walczyć o swoje prawa?

Ci współcześni ludzie sami nie wiedzą czego chcą. Zastanawiają się czy może Kreta należy do Minotaura. Idioci! Toż to byk, tylko głupi byk! Który na dodatek całe życie przesiedział w labiryncie w Knossos.

No to zastanawiają się czy może Dedal. Ale on był tylko architektem. Ok, no może był mądry, może stworzył cuda, jak np. Pałac w Knossos, ale to wciąż tylko człowiek.

To ja jestem bogiem bogów. Kreta należy do mnie!

A Ciebie, drogi człowiecze o tym przekonam. Przeczytaj tylko me wspomnienia, bo dla Ciebie je spisałem.