powiązane linki

Historia powstania Meczetu w Chalkidzie na Evii

Po czwartej krucjacie prowadzonej w latach 1023 - 1024, ziemie Cesarstwa Bizantyjskiego zostały podzielone między kilka zachodnich państw krzyżowców. Największą i najpotężniejszą była Republika Wenecka, która założyła rozległe imperium morskie, kontrolujące przybrzeże i wyspy Morza Adriatyckiego, Jońskiego i Egejskiego, czyli praktycznie całą dzisiejszą Grecję.

W XV w. Imperium Osmańskie rozpoczęło podbój Republiki Weneckiej. W wyniku tzw. pierwszej wojny osmańsko - weneckiej (w latach 1463 - 1479), 12 lipca 1470 r., po bardzo krwawym oblężeniu, miasto Chalkis (wówczas zwane Negroponte) przeszło pod władanie nowego okupanta, czyli Imperium Osmańskiego.

Turcy utrzymali kontrolę nad wyspą aż do 1830 r., gdy Evia powróciła do niezależnego królestwa greckiego.

Meczet Emir Zade w Chalkidzie na Evii

Imperium Osmańskie wprowadziło nową, odmienną religię. Jednym z pierwszych wybudowanych na Evii meczetów, był Meczet Emir Zade. Nazwa oznacza Meczet syna emira.  Stanowił wówczas jeden z trzech świątyń w otoczonym murami mieście.

Świątynia przetrwała do dzisiaj w całkiem dobrym stanie. Nie zachował się portyk (czyli wejściowe zadaszenie oparte na kolumnach) oraz minaret, po którym pozostała kwadratowa podstawa. Uznaje się, że oba detale stały nienaruszone, jeszcze do około połowy XIX w., o czym świadczy akwarela autorstwa Andre Couchauda z 1843 r.

Meczet został przekształcony w koszary w 1821 r., po wyzwoleniu Chalkidy od Turków Osmańskich.

W 1937 r. budowla została uznana za pomnik historii. Dziś mieści się tu średniowieczna kolekcja archeologicznej Chalkidy, jednak muzeum nie jest udostępnione dla zwiedzających.

Budynek jest sukcesywnie restaurowany, prowadzone są tu prace konserwatorskie.

Zwiedzających, zaciekawić mogą detale architektoniczne, takie jak kamienne części kolumn czy bloków ściennych, rozłożone na zewnątrz dawnego meczetu. Potwierdza to, że Turcy postawili meczet na kościele chrześcijańskim.

Meczet Emir Zade jest prosty w bryle zwieńczoną pojedynczą kopułą. Nad samym wejściem, na płytach widnieją inskrypcje w języku arabskim, które brzmią: "wejdź tu w pokoju i bądź nieśmiertelny w imię wszechmiłosiernego Boga".

Na dziedzińcu zachowała się fontanna z 1655 r., zdobiona wytłoczonymi działami sztuki arabskiej.

Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.

Proszę o niewiele, o polubienie 😇