Meczet Emir Zade w Chalkidzie na Evii

W XV wieku, dokładnie 12 lipca 1470 r., po bardzo krwawym oblężeniu, miasto Chalkida, wówczas zwane Negroponte, przeszło pod władanie kolejnego okupanta, Imperium Osmańskiego.

Turcja wprowadziła nową, bardzo odmienną od chrześcijańskiej, religię.

Szybko budowano nowe świątynie, lub dostosowywano istniejące kościoły.

Wg zapisów osmańskiego podróżnika z XVII wieku, na terenie Chalkidy, Turcja osmańska postawiła 11 meczetów.

Meczet Emira Zade, jest jedynym zachowanym meczetem w Chalkidzie.

Zbudowany został pod koniec XV wieku po podboju Eubei, prawdopodobnie na miejscu istniejącego chrześcijańskiego kościoła.

Nazwa meczetu pochodzi od słów emir, czyli władca emiratu oraz zade, czyli syn, co w połączeniu oznacza: „meczet syna emira”.

Świątynia przetrwała do dzisiaj w całkiem dobrym stanie.

Nie zachował się portyk, czyli wejściowe zadaszenie oparte na kolumnach, oraz minaret, czyli wieża, z której 5 razy dziennie wzywało się muzułmanów do modlitwy. Po minarecie pozostała jedynie kwadratowa podstawa. Uznaje się, że oba detale stały nienaruszone, jeszcze do około połowy XIX w.

Zachowały się cztery inskrypcje, z których jedna zawiera datę 1742/43, prawdopodobnie związaną z renowacją meczetu.

Na placu przed meczetem stoi marmurowa fontanna, ozdobiona reliefami w stylu arabskim.

Przypuszcza się, iż fontanna i akwedukt połączone były z dużym podziemnym zbiornikiem na wodę znajdującym się pod Placem Poległych Hoplitów.

Po wyzwoleniu Chalkidy z rąk osmańskiego okupanta, meczet pełnił funkcję koszar wojskowych i prochowni.

W 1937 roku budynek został uznany za zabytek historyczny. Przez wiele lat służył jako miejsce przechowywania rzeźb z Eubei.

Obecnie zabytek jest zamknięty. Tylko okazjonalnie jest udostępniany zwiedzającym podczas wydarzeń kulturalnych.