Eubea (zwana Evią) jest drugą co do wielkości, grecką wyspą. Ogromnym jej plusem jest fakt, że można na nią dojechać samochodem. Każdego dnia wyjeżdża stąd kilka autobusów do Aten.
A wszystko to dzięki dwóm mostom, które łączą Chalkidę, stolicę Evii z Grecją kontynentalną.
Mosty łączące Chalkidę z Grecją kontynentalną istniały już od czasów starożytnych.
Najstarsze wzmianki sięgają 411 r. p.n.e. W tym okresie Eubejczycy z Tybetańczykami zbudowali most przedzielony wysepką. Na jednym z nich widniały dwie wieże obserwacyjne. Chociaż niewiele po tym fakcie pozostało informacji to jednak wiadomo, że jeden z mostów był ruchomy aby mogły przepływać statki.
W 146 r. p.n.e. most został zniszczony.
W okresie dominacji tureckiej, w 1470 r. postawiono most długości zaledwie 100 m.
Wenecjanie, gdy okupowali Evię, zbudowali most dwuczęściowy; jedna część była drewniana i podnoszona aby mogły przepłynąć statki, druga część była kamienna, wzniesiona na pięciu łukach. Pomiędzy obu częściami była wysepka z dwiema wieżami udekorowanymi skrzydlatymi, marmurowymi lwami. Most nazwano Negro Ponte, czyli czarny most.
W 1854 roku podjęto decyzję o pogłębieniu i poszerzeniu kanału po to, by obsłużyć nowe, coraz większe statki. Część ruchomą zamówiono aż z Francji. Budowa i otwarcie mostu przedłużały się ze względu na budowę, pogłębianie, a także styczniową, złą pogodę. W końcu, z powodu choroby koni, gdy królewska rodzina zmuszona została do zawrócenia i aż trzykrotnego przekładania uroczystego otwarcia mostu, ku ogromnej uldze mieszkańców wyspy, w święto trzech króli 1858 roku, odbyła się uroczysta inauguracja otwarcia mostu.
Przez następne 30 lat nieprzerwanie prowadzono prace pogłębiarskie, by w 1890 roku zdecydować się, mimo ogromnego sprzeciwu Chalcydyjczyków, na rozbiórkę mostu z basztami i murami.
Kolejne kilka lat to transport tylko i wyłącznie tratwami, czyli trudny i zależny od pogody.
W końcu, ku uldze mieszkańców nie tylko Chalkidy, ale i całej Evii, 14 kwietnia 1896 roku otwarto ręczny, obrotowy most. I, chociaż funkcjonował zaledwie 66 lat, to budowa nowego odbyła się obok, czyli bez utrudnienia dla społeczności.
Nowoczesny na ówczesne czasy, łukowy most zwodzony, dziś zwany starym mostem, powstał obok istniejącego. Po zakończeniu inwestycji most z 1896 roku, został rozebrany.
Dzisiejszy Old Evripos bridge został oddany 15 września 1962 roku.
Ma zaledwie 40 m długości dzięki temu, że postawiony został w miejscu, gdzie cieśnina jest najwęższa.
Ciekawostką Starego Mostu Evripos są tzw., "szalone wody". Ich szaleństwo polega na tym, że co sześć godzin zmienia się prąd przepływu wody. Po szóstej godzinie woda na chwilę się zatrzymuje, a następnie zawraca i płynie z powrotem, robiąc przy okazji nie małe zamieszanie wśród łodzi.
W rzeczywistości, spacerując deptakiem można z łatwością zauważyć wodne zawirowania o każdej porze dnia.
Od lipca 1993 roku funkcjonuje Wysoki Most Euripus zwany też Nowym Mostem Chalkidy, chluba mieszkańców ale też usprawnienie komunikacji z Grecją kontynentalną, w szczególności z Atenami.
Jest to most wantowy, dwupylonowy, czyli podwieszony na linach nośnych zamocowanych do dwóch słupów żelbetowych wyrastających wprost z cieśniny Evripos dzielącej Evię od Grecji kontynentalnej.
Na postawienie mostu wybrano właśnie to miejsce, gdyż odległość między lądami jest tu mała, zaledwie 160 m.
W roku 1992 roku, gdy most wprawdzie nie był jeszcze oddany do użytku, ale był już zbudowany, był pierwszym wantowym mostem drogowym, czyli podwieszanym na linach, w całej Grecji.
W każdym kierunku posiada dwa pasy ruchu dostosowane do dużych samochodów dostawczych oraz chodniki dla pieszych oddzielone barierkami.
Bezpośrednie połączenie z obwodnicą usprawniło ruch i zdecydowanie zmniejszyło korki w centrum miasta.
Most zwany jest wysokim gdyż położony jest na wysokości około 45 metrów, natomiast wieże sięgają aż 90 metrów.
Grubość jezdni mostu wynosi zaledwie 45 cm, dzięki czemu jest jednym z najcieńszych na świecie.
W celu zwiększenia odporności na wstrząsy sejsmiczne pylony zostały monolitycznie połączone z pomostem betonowym.