Więcej informacji w Przewodniku Ateny dostępnym na stronie: Przewodnik po Atenach
Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.
Proszę o niewiele, o polubienie 😇
Powstał w 131 r. jako symboliczna granica między Atenami greckimi i rzymskimi.
Ponad bramą umieszczono napisy:
- po stronie greckiej: "To są Ateny, miasto Tezeusza",
- po stronie rzymskiej: "To miasto Hadriana, nie Tezeusza".
Budowę świątyni rozpoczęto w VI w p.n.e. jednak nie została wtedy ukończona.
Budowę wznowiono w II w p.n.e.
Dopiero Hadrian dokończył dzieło w 131 r. n.e. Nakazał też, w celli, centralnym miejscu świątyni, ustawić obok posągu Zeusa, także swój, choć odrobinę mniejszy.
W V i VI w n.e. kamienne bloki wykorzystywano do budowy pobliskiego kościoła. Rozbiórkę świątyni dokonywano aż do XVIII w.
Powstał w 131 r. jako symboliczna granica między Atenami greckimi i rzymskimi.
Ponad bramą umieszczono napisy:
po stronie greckiej: "To są Ateny, miasto Tezeusza",
po stronie rzymskiej: "To miasto Hadriana, nie Tezeusza".
Gmach powstał w 132 r. n.e. Był to bardzo luksusowy zespół architektoniczny miasta, stanowił symbol kulturalnej potęgi. Wewnątrz znajdował się ogród z basenem otoczony portykiem z ponad stoma kolumnami. W budynku przechowywano 17 tysięcy zwojów. Były tu czytelnie, pomieszczenia do dyskusji oraz ćwiczeń z retoryki. Gruby mur chronił przed hałasem z zewnątrz. Niestety, w 267 roku, podczas najazdu Herudów, budynek został poważnie uszkodzony. W V w. n.e. na dziedzińcu, wybudowano kościół chrześcijański. Sama biblioteka popadła w ruinę, na domiar złego budynek przekształcono w bazar. W XIX w. mieściły się tu wojskowe koszary, a pod koniec wieku wybuchł wielki pożar, który strawił prawie wszystko.