Teatr, który robi wrażenie, może dlatego, że stosunkowo dobrze go odnowiono.
Ufundowany został w 161 r. n.e. przez Heroda Attyka (za czasów panowania cesarza Hadriana - Rzymianina) na cześć jego zmarłej żony. Po swoim ojcu odziedziczył on bowiem ogromny majątek, który w znacznej części przeznaczył na cele publiczne.
Odeon wzniesiono w stylu teatrów rzymskich. Amfiteatralna widownia, która mieściła 5 tys. widzów, została wkomponowana w zbocza Akropolu.
Na samym dole znajdowała się półokrągła orchestra, pokryta białym i czarnym marmurem. Całość oddzielał od miasta czterokondygnacyjny mur sceniczny, także pokryty marmurem. Łukowe otwory wypełnione były posągami. Prawdopodobnie odeon przykryty był także dachem z drewna cedrowego.
W XX w został odrestaurowany. Do dziś wystawiane są tu spektakle i koncerty z najznakomitszymi tego świata.
Teatr, który robi wrażenie, może dlatego, że stosunkowo dobrze go odnowiono.
Ufundowany został w 161 r. n.e. przez Heroda Attyka (za czasów panowania cesarza Hadriana - Rzymianina) na cześć jego zmarłej żony. Po swoim ojcu odziedziczył on bowiem ogromny majątek, który w znacznej części przeznaczył na cele publiczne.
Odeon wzniesiono w stylu teatrów rzymskich. Amfiteatralna widownia, która mieściła 5 tys. widzów, została wkomponowana w zbocza Akropolu.
Na samym dole znajdowała się półokrągła orchestra, pokryta białym i czarnym marmurem.
Całość oddzielał od miasta czterokondygnacyjny mur sceniczny, także pokryty marmurem. Łukowe otwory wypełnione były posągami. Prawdopodobnie odeon przykryty był także dachem z drewna cedrowego.
W XX w został odrestaurowany. Do dziś wystawiane są tu spektakle i koncerty z najznakomitszymi tego świata.
Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.
Proszę o niewiele, o polubienie 😇
Więcej informacji w Przewodniku Ateny dostępnym na stronie: Przewodnik po Atenach
powiązane linki
Akropol nie jest jedynym zabytkiem w Atenach, ale z całą pewnością najpopularniejszym. Przed wejściem zawsze tworzą się spore kolejki, w których latem, często trzeba odstać nawet przeszło godzinę. Nic dziwnego, jego świetność wiele, wiele wieków wcześniej przewidziała wyrocznia delficka. Warto, o ile to możliwe, przyjść pod Akropol po zapadnięciu zmroku. Pięknie oświetlone wzgórze widać praktycznie z każdego zakątka Aten.
Teatr, który robi wrażenie, może dlatego, że stosunkowo dobrze go odnowiono. Ufundowany został w 161 r. n.e. przez Heroda Attyka (za czasów panowania cesarza Hadriana - Rzymianina) na cześć jego zmarłej żony. Po swoim ojcu odziedziczył on bowiem ogromny majątek, który w znacznej części przeznaczył na cele publiczne.
Odeon wzniesiono w stylu teatrów rzymskich. Amfiteatralna widownia, która mieściła 5 tys. widzów, została wkomponowana w zbocza Akropolu. Na samym dole znajdowała się półokrągła orchestra, pokryta białym i czarnym marmurem. Całość oddzielał od miasta czterokondygnacyjny mur sceniczny, także pokryty marmurem. Łukowe otwory wypełnione były posągami. Prawdopodobnie odeon przykryty był także dachem z drewna cedrowego.
W XX w został odrestaurowany. Do dziś wystawiane są tu spektakle i koncerty z najznakomitszymi tego świata.
Wzniesiona w 267 r. n.e. jako część murów miejskich. Nazwa bramy pochodzi od nazwiska odkrywcy, francuskiego archeologa, który odkrył jej pozostałości w XIX w. Dziś tędy turyści opuszczają Akropol.