Kompleks uczelniany w Atenach
Jedną z głównych ulic Aten jest Panepistimiou. Zaczyna się przy placu Syntagma a kończy na placu Omonoia. Otoczona jest ciekawymi budynkami o przeznaczeniu gospodarczym i kulturalnym, jak np. Arsakeion (Centralne Sądy Prawne), Biblioteka Narodowa, Uniwersytet, Akademia, Katedra Rzymskokatolicka St. Denise czy Bank Grecji. Akademia Ateńska, wraz z Uniwersytetem i Biblioteką Narodową powstały w pierwszej połowie XX w. Wszystkie trzy budynki zaprojektowane zostały przez tego samego architekta, duńczyka Theofila Freiherr von Hansen.
Kompleks uczelniany w Atenach
Jedną z głównych ulic Aten jest Panepistimiou (tj. Uniwersytet). Zaczyna się na placu Syntagma i kończy na placu Omonoia. Otoczona jest ciekawymi budynkami o przeznaczeniu gospodarczym i kulturalnym, jak np. Arsakeion (Centralne Sądy Prawne), Biblioteka Narodowa, Uniwersytet, Akademia, Szpital Kliniczny, Katedra Rzymskokatolicka St. Denise czy Bank Grecji. Akademia Ateńska, wraz z Uniwersytetem i Biblioteką Narodową powstały w pierwszej połowie XX w. Wszystkie trzy budynki zaprojektowane zostały przez tego samego architekta, duńczyka Theofila Freiherr von Hansen.
Uniwersytet Ateński
Kompleks uczelniany w Atenach
Jedną z głównych ulic Aten jest Panepistimiou (tj. Uniwersytet). Zaczyna się na placu Syntagma i kończy na placu Omonoia. Otoczona jest ciekawymi budynkami o przeznaczeniu gospodarczym i kulturalnym, jak np. Arsakeion (Centralne Sądy Prawne), Biblioteka Narodowa, Uniwersytet, Akademia, Szpital Kliniczny, Katedra Rzymskokatolicka St. Denise czy Bank Grecji. Akademia Ateńska, wraz z Uniwersytetem i Biblioteką Narodową powstały w pierwszej połowie XX w. Wszystkie trzy budynki zaprojektowane zostały przez tego samego architekta, duńczyka Theofila Freiherr von Hansen.
Biblioteka Narodowa w Atenach
Akademia Ateńska
Pomysł założenia Uniwersytetu w Grecji istniał od czasów walki o niepodległość.
14 kwietnia 1837 r. to data wydania dekretu „O ustanowieniu uniwersytetu”, który doprowadził do powstania uczelni. Niespełna trzy tygodnie później, bo 3 maja 1837 r., otwarty został Uniwersytet Ateński. Była to pierwsza uczelnia nie tylko państwa greckiego, ale także całego Półwyspu Bałkańskiego i szerszego regionu wschodniej części Morza Śródziemnego.
Pierwotnie mieścił się w odrestaurowanym budynku osmańskim w dzielnicy Plaka, w którym obecnie znajduje się Muzeum Uniwersyteckie. Z racji budynku, nazwany został Osmańskim. Obejmował tylko cztery wydziały a uczyło się w nim 52 studentów. Mimo to, ponieważ był pierwszą uczelnią w nowo powstałym państwie greckim, odgrywał ważną rolę społeczno-historyczną.
W 1841 r. uczelnię przeniesiono do obecnego budynku, a od roku 1932 nazwano Narodowym i Kapodistryjskim Uniwersytetem Ateńskim. Miano zyskała dzięki Ioannisowi Kapodistriasowi, który był pierwszym, po odzyskaniu niepodległości, gubernatorem Grecji.
Dziś w głównym budynku mieści się Biuro Rektora, Senat, Sala Wielkiej Ceremonii i inne ważne służby centralne. Dziedziniec (propyleje) zyskał wartość społeczno-historyczną, ponieważ stał się miejscem wieców politycznych, protestów społecznych i demonstracji studentów.
Do roku akademickiego 1925/26 Uniwersytet Ateński był jedynym uniwersytetem w Grecji.
Akademia Ateńska została ustanowiona decyzją konstytucyjną, w dniu 18 marca 1926 r. jako Akademia Nauk, Literatury i Sztuk Pięknych. Tego samego dnia powołano także jej pierwszych członków, którzy byli wybitnymi przedstawicielami nauki oraz ówczesnej twórczości intelektualnej i artystycznej.
Założenie Akademii Ateńskiej, której nazwa odzwierciedla Akademię Platona i duchowy urok starożytnych Aten, było zwieńczeniem długiego i żmudnego okresu wysiłków na rzecz greckiego założenia. Za tymi wysiłkami stoi ideologia czasu, która łączyła niezależność narodową z historyczną przeszłością i rozwojem edukacji.
W krytycznych okresach narodowych, na przykład podczas okupacji lub zawieszenia obrad parlamentarnych, takich jak np. dyktatura w 1967 r., Akademia Ateńska walczyła o swoją moralną i duchową niezależność.
Praca i stanowiska Akademii Ateńskiej miały i nadal mają wpływ na społeczeństwo greckie. Świadczą o tym między innymi darowizny i spuścizny osób i instytucji. Akademia służy bowiem głównemu celowi: wzmacnianiu badań naukowych, finansowaniu publikacji, a także przyznawaniu stypendiów naukowych, które wyrównują różnice społeczne.
Trzeci i ostatni budynek z tzw. Trylogii, to Biblioteka Narodowa, której zamysł powstał zaraz po odzyskaniu przez Grecję niepodległości. Pierwotnie mieściła się na wyspie Egina, ale w 1834 r. została przeniesiona do Aten. Budowa obecnego budynku trwała od 1887 r. do 1902 r. Finansowana była przez braci Vagliano oraz greckich emigrantów żyjących w Rosjii. Jak poprzednie budynki, ten również, w dużej części wykonany jest z marmuru pentelickiego. Jest tu propylon w porządku doryckim, do którego prowadzą półkoliste schody dwuskrzydłowe. W Bibliotece Narodowej znajduje się ponad 3 000 000 książek na mapach, grafikach, kolekcjach gazet, kodeksów rękopisów w jezyku greckim i w innych jężykach, począwszy od IX w. aż do wieku XX. Jest to obecnie największa na świecie kolekcja greckich manuskryptów.
Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.
Proszę o niewiele, o polubienie 😇
Więcej informacji znajdziesz w Przewodniku Ateny dostępnym na stronie: Przewodnik po Atenach
