Może chcesz coś dodać?
Albo się czymś podzielić?
wyślij e'mail na adres:
kontakt@zwiedzo-maniacy.pl
to najważniejsza świątynia Aten.
Przycupnięta w jej cieniu malutka kapliczka wydaje się mniej znacząca. A jednak to właśnie ona, dla turystów spoza kościoła prawosławnego, jest ciekawym obiektem architektonicznym, ale po kolei...
Obok Głównej Katedry Grecji stoi uroczy, kamienny kościółek. Malutki, bo w planie zajmuje raptem 12,2 x 7,6 [m]. Wydaje się jeszcze skromniejszy jeśli porównać oba kościoły.
A jednak ta skromna świątynia jest obiektem dużego zainteresowania turystów. Odnosi się bowiem wrażenie, że ma coś wspólnego ze starożytnością.
Nic dziwnego, ponieważ:
Kościółek postawiony został na ruinach starożytnej świątyni poświęconej bogini Ejlejtyji, która była boginią porodu i połogu, córką Zeusa i Hery a której głównym ośrodkiem kultu była Kreta. Ponieważ kobiety nie miały wówczas praktycznie żadnych praw, bogini nie należy do znanych.
Nie mniej jednak miała tu swoją małą świątynię.
Kościółek nie dość, że postawiony jest na fundamentach starożytnej, to do jego budowy wykorzystano tylko i wyłącznie budulec z poprzedniej epoki. Do wysokości okien jest to nieokreślony mur z prostych bloków kamiennych, powyżej natomiast wbudowanych jest dziewięćdziesiąt rzeźb odzyskanych z przeróżnych budowli starożytnych.
Nie wiadomo dokładnie kiedy powstał, może w IX w. a może aż w XIII w.
Ma typowo bizantyjski układ, czyli trójnawowe wnętrze, z centralną nawą wyższą niż boczne. Ośmiokątna kopuła podparta była pierwotnie czterema kolumnami, jednak w XIX w. zastąpione zostały filarami międzyokiennymi. Wspomniana kopuła jest jedynym budulcem, który został wykonany specjalnie dla małej katedry.
Wnętrze swego czasu w całości pokryte było freskami, jednak do dziś zachowało się tylko jedno malowidło: wizerunek Panagii, czyli Maryi.
jest tak naprawdę główną świątynią Greckiego Kościoła Prawosławnego, pod wezwaniem Zwiastowania Matki Bożej. To tu siedzibę ma arcybiskup Aten i całej Grecji.
Jej budowę rozpoczęto w Boże Narodzenie 1842 r.
Powstała dzięki materiałom budowlanym pozyskanym ze specjalnie dla tego celu rozebranych 72 świątyń bizantyjskich.
Dzieło ukończono w 1863 r.
Wnętrze katedry budzi podziw. Freski ścienne są niezwykle wyraźne. Przy czym dominują dwa kolory:
niebieski - nic dziwnego, w prawosławiu kolorystyka ma ogromne znaczenie, błękit aż do granatu symbolizuje niebo i związane z nim życie niebiańskie, niepojęte ludzkim rozumem,
złoto, w które ubrane są przedmioty oraz detale świętych postaci, symbolizuje niedostępną dla doczesnego żywota, światłość.
Na placu przed katedrą stoi pomnik arcybiskupa Damaskina, który przez rok był także premierem Grecji.
Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.
Proszę o niewiele, o polubienie 😇
Więcej informacji w Przewodniku Ateny dostępnym na stronie: Przewodnik po Atenach