Historia Grecji

Wysokie pasma górskie podzielone dolinami oraz rozproszone po morzu wyspy, sprzyjały tworzeniu regionalnej niezależności. Mało żyzna gleba i brak minerałów zmusiły ludność do szukania łatwiejszych do życia ziem.

Najwcześniejszą, znaną dziś cywilizacją, była kultura minojska na Krecie. Pałac w Knossos na na Krecie, choć wciąż jest wielką zagadką dla archeologów, wskazuje jak 2 000 lat p.n.e. wielka była wiedza architektoniczna ówczesnej ludności.

Około 1900 r. p.n.e. przybyły tu ludy z Półwyspu Bałkańskiego. Znani dziś jako Achajowie, byli bardzo waleczni. Skoncentrowali się głównie w Mykenach. To właśnie stamtąd Agamemnon wyruszył na wojnę Trojańską.

Około 1600 r. p.n.e. do Grecji zaczęli napływać nowi najeźdźcy z północy, tzw. Dorowie. Kolonizacja i duże przeludnienie doprowadziło do dużych ekspansji zamorskich. Zaczęły powstawać liczne państwa - miasta. Dzisiejsze: Nicea, Neapol, Syrakuzy, czyli dzisiejsze Włochy, ale też Milet czy Efez, dzisiejsza Turcja, to były jedne z pierwszych osad greckich.

Każda osada miała własne, niezależną formę rządów. Bywało tak, ze króle był samozwańczy dyktatorzy, tyrani lub oligarchowie.

Powstałe w VI w. p.n.e. Imperium Perskie, rozpętało wojnę. Brak jedności politycznej sprzyjał inwazji i kolejnym podbiciom.

Dopiero w 490 r. p.n.e. zostali pokonani w bitwie pod Maratonem (miejscowość pod Atenami, od której pochodzi nazwa dzisiejszych biegów - maratonów). Rola, jaką odegrały w bitwie Ateny, zapewniły im królowanie nad Grecją.

Pod rządami Peryklesa Ateny rozkwitały. Ówczesna kultura ateńska nazwana została Złotym Wiekiem.

Nie przeszkodzili w tym nawet Spartanie i ich sojusznicy, którzy w latach 431 do 404 r. p.n.e. podbijali lądy Grecji. Ateńska kultura kwitła. Był to wiek:

• Arystofanesa - komediopisarza, który był jednym z twórców komedii staroattyckiej

• Platona – filozofa, który był twórcą tradycji intelektualnej zwanej platonizmem,

• Sokratesa – filozofa, którego nauki były na tyle ważne i rewolucyjne, iż wcześniejszą filozofię nazwano przedsokratejską.

Wybuch zarazy, który zdziesiątkował mieszkańców Aten a do tego śmierć Peryklesa, zmusiły Ateny do daleko idących ustępstw wobec Sparty.

Ciągłe kłótnie pomiędzy miastami-państwami otworzyły drogę do dalszych podbojów.