Fort Joannitów w stolicy wyspy Kos

Zamek jest największym i najlepiej zachowanym zabytkiem na wyspie. Stanowi pozostałość po Zakonie św. Jana z Jerozolimy, zwanego Zakonem Joannitów. Objęli oni wyspę w posiadanie w 1314 r. i stacjonowali tu aż do 1522 r., kiedy to Kos zdobyte zostało przez Turków Osmańskich. W międzyczasie w XV i XVI w. fort został unowocześniony i znacznie powiększony. Choć wcześniej zamek przetrwał liczne trzęsienia ziemi, trudny okres dla mieszkańców to czasy drugiej wojny światowej, gdy okupantem byli Włosi. Po zawieszeniu broni w dniu 8.IX.1943r., twierdza stała się miejscem gehenny dla tysięcy jeńców stłoczonych na terenie fortu.

Zamek Joannitów na Kos

Majątek Joannitów do dziś budzi podziw i zdumienie. Wprawdzie Zakon, założony został w XI w., by działać charytatywnie, miał nieść pomoc potrzebującym, szczególnie chorym pielgrzymom, stał się w efekcie bardzo dochodową instytucją. Główna siedziba Zakonu w tym czasie była na pobliskiej wyspie Rodos, jednak i tu rycerze zakonni stacjonowali. Majątku trzeba było strzec nie tylko przed ludnością, ale przede wszystkim przed najeźdźcami. Mury więc były kamienne o kilku - metrowej grubości z fosą wypełnioną wodą. Dziś wspomniana fosa stanowi przyjemną do spacerowania aleję wysadzaną palmami. Sympatyczny most nad uliczką stanowi punkt widokowy (gdyż fort jest zamknięty dla zwiedających) zachwycający nawet najbardziej wytrawnego turystę. Ułożone wzdłuż drogi kamienne kule armatnie są oryginalną pozostałością z czasów średniowiecza. Zadziwia jak wielką średnicę musiała mieć lufa armatnia.

Mury to podwójny, masywny pierścień, bardzo mocny i dosłownie najeżony basztami. Do budowy wykorzystano kamienie ze stanowisk archeologicznych. Świadczą o tym różne detale, widoczne gołym okiem; np. nad bramą wejściową znajduje się fryz z maskami i girlandami, albo bazaltowe kolumny z bazyliki wczesnochrześcijańskiej. 

Dziś mieszczą lapidarium w którym można obejrzeć starożytne ołtarze, rzeźby i inskrypcje.

Powiązane linki