Twój e-mail:
Treść wiadomości:
Wyślij
Wyślij
Formularz został wysłany — dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!

Powiązane linki

Pałac minojski w Zakros na Krecie

jest czwartym co do wielkości, po Knossos, Malii i Phaistos, pałacem minojskim na Krecie. Położony w spektakularnym miejscu, bo na wschodnim wybrzeżu wyspy. Schowany w zatoczce, a jednak otwarty na handel z krajami wschodu.

 

Podobnie do pozostałych pałaców, odkryto tu budowle z różnych okresów minojskich. Najstarsze sięgają 1900 r. p.n.e., zaś najmłodsze 1600 r. p.n.e. Pałac zniszczony był około 1450 r. p.n.e.

 

Prace wykopaliskowe ujawniły ponad 8.000 m² zabudowań o różnym charakterze i architekturze typowej dla pałaców minojskich.

 

Główne wejście położone było od strony wschodniej, czyli od portu morskiego. Do dziś brukowana droga prowadziła do drugiej, centralnej bramy. Za nią, kilka stopni, które wyrównywały różnice w poziomie terenu, prowadziły do rozległego dziedzińca o wymiarach 30 na 12 metrów. Było to „serce pałacu”. To tu odbywały się największe uroczystości i ceremonie religijne. Dzisiaj trudno doszukać się świetności miejsca, jednak według archeologów, dziedziniec otoczony był pięknymi i bogato zdobionymi fasadami oraz arkadami z kolumnami podpierającymi werandy.

 

W północno-zachodnim narożniku dziedzińca, znajdował się główny ołtarz. Nie był to ołtarz taki, jaki nam się kojarzy w czasach dzisiejszych. Całe zachodnie skrzydło pałacu było miejscem kultu. Sanktuarium składało się z jedenastu pomieszczeń o różnym przeznaczeniu. Co dziwne, główne pomieszczenie było niewielkie i niedostępne dla wiernych. Natomiast, co zapewne związane było z ceremoniałem oczyszczenia, odkryto podziemny zbiornik.

W południowej części sanktuarium, pomiędzy kamiennymi przegrodami znaleziono przedmioty kultu.

 

Jeszcze dalej na zachód, za sanktuarium, prawdopodobnie znajdowało się archiwum. Znaleziono tu bowiem pudełka z glinianymi tablicami z pismem linearnym A. Wszystko to na glinianych półkach.

 

Wschodnie skrzydło przeznaczone było na apartamenty królewskie. Największe pomieszczenie przeznaczone było dla króla, troszkę mniejsze dla królowej. Odkryto tutaj zbiornik o średnicy 7 metrów, a także dwie fontanny.

 

W południowej części pałacu znajdował się niewielki kompleks warsztatowy. Produkowano tu perfumy i naczynia. Gratką dla archeologów było odkrycie dużej kolekcji naczyń rytualnych praktycznie w nienaruszonym stanie.

 

Architektura była i tutaj na tyle rozwinięta, że stawiano budynki piętrowe. W północnym skrzydle pałacu odkryto duże schody prowadzące na piętro. Znajdowały się tam prawdopodobnie: łazienka i sala bankietowa.