powiązane linki

Jeśli dotarłeś /-aś aż tutaj, oznacza, że strona Cię zaciekawiła.

Proszę o niewiele, o polubienie 😇

Świątynia Apolla w Eretrii na Evii

(oznaczona na mapie w kafelce u dołu strony numerem 13)

jest najważniejszym, a jednocześnie najbardziej wyeksponowanym centrum religijnym z czasów starożytnej Eretrii.

Niestety, wiele wskazuje, że sanktuarium które dziś możemy zobaczyć, swój złoty okres miało niezwykle krótki i nigdy nie zostało ukończone.

Gdy w XVI w. p.n.e. stała tu najstarsza świątynia (przynajmniej tak się przypuszcza), docierało tutaj morze - dziś brzeg oddalony jest o 0,5 km.

Wymiary świątyni były imponujące, bo aż 7,5 x 11,5 metra. Związana była z ówczesnym kultem Apolla w Delfach. Drewniane kolumny, sześć w węższym boku na dziewiętnaście w dłuższym, skrywało zadaszone sanktuarium.

W VI w. p.n.e. sanktuarium zostało zasypane, by na jego miejsce zbudować nowe i bardziej okazałe.

W 520 r. p.n.e. rozpoczęto budowę nowej świątyni Apolla. Prawdopodobnie nigdy budowa nie została ukończona gdyż w najazd Persów w 490 r. p.n.e. zrównał całe miasto z ziemią.

Nie mniej jednak sanktuarium miało stać się imponującą budowlą.

I tak było.

Nową świątynię postawiono częściowo na tej z VII w. p.n.e. Częściowo, gdyż miała być o wiele większych wymiarach: 20,55 x 47.80 m.

Zachowano styl dorycki. Marmurowy dach oparto na kolumnach zewnętrznych w ilości 6 wzdłuż krótszego i 14 wzdłuż dłuższego boku, oraz wewnętrznych ustawionych w dwóch szeregach dzielących świątynię na trzy wewnętrzne nawy.

Wnętrze składało się z przedsionka (pronaos), sali głównej (naos lub cella) oraz izby tylnej (opisthodome).

Po najeździe Persów, sanktuarium miało być odbudowane, jednak kolejny najazd w 198 r. p.n.e., tym razem Rzymian, udaremnił plany rozbudowy.

Do dziś niewiele zostało ze świątyni gdyż jak wiele pogańskich sanktuariów materiały budowlane zostały wykorzystane do budowy wczesno-chrześcijańskich kościołów. Nikt też wówczas nie dbał o specjalne wykorzystanie bogato rzeźbionych fragmentów budowli, stanowiły tak sam budulec jak najprostsze bloki kamienne.

Zachowało się co kilka części rzeźb zdobiących zachodni fronton a przedstawiających walkę Tezeusza z Amazonkami, oraz Atenę która ustawiona była w centralnym punkcie tympanonu.

Dzieła należą do jednych z największych greckich arcydzieł. Podziwiać je można w niewielkim Muzeum Archeologicznym w Eretrii.